Είναι αρμόδιος ο Life Coach να αντιμετωπίσει τις κρίσεις πανικού;

Aγαπητοί φίλοι, η ανακοίνωση απευθύνεται σε κάθε έναν που ενδιαφέρεται για το Coaching, εργάζεται, εκπαιδεύεται ή απλά αγαπά τον κλάδο μας και φυσικά σε όλους εκείνους που εμπιστεύονται το Coaching για να επεξεργαστούν τους στόχους τους.

Το τελευταίο διάστημα, ολοένα και περισσότερο, δημοσιεύονται άρθρα και βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία παρουσιάζονται βήματα αντιμετώπισης των κρίσεων πανικού που καταλήγουν συνήθως με την παρακίνηση να επισκεφθούν οι αναγνώστες/θεατές  έναν ειδικό, συμπεριλαμβανομένου και ενός life ή anxiety coach για την αντιμετώπιση τους προβλήματος αυτού.

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μία εποχή όπου η εικόνα κυριαρχεί συχνά επί της ουσίας και στον βωμό της προβολής θυσιάζονται ζητήματα επαγγελματικών ορίων και δεοντολογίας. Επειδή ωστόσο, υπάρχουν όρια όταν πρόκειται για την υγεία και ορθή ενημέρωση του κοινού, θα θέλαμε να μοιραστούμε τα εξής:

Τι είναι οι κρισεις πανικού;

Η κρίση πανικού είναι μια απροσδόκητη και φαινομενικά απρόκλητη κατάκλιση του οργανισμού από έντονο φόβο. Πρόκειται για μια δυσλειτουργία του ψυχικού οργάνου, η οποία βιώνεται απότομα με κλιμακούμενη ένταση. Ως κατάσταση, μπορεί να αποτελεί μέρος της διαταραχής πανικού ή μιας άλλης διαταραχής άγχους.

Σε επίπεδο συμπτωμάτων, το άτομο εμφανίζει αυξημένους καρδιακούς παλμούς, πιθανώς ζάλη, τρόμο στα άκρα, εφίδρωση, ναυτία και πιθανώς να βιώσει (στην κορύφωση της έντασης) ένα επεισόδιο αποπροσωποποίησης. Ο τρόπος με τον οποίο θα βιώσει κάθε άτομο την κρίση πανικού εξαρτάται από την προσωπικότητά του και φυσικά το ψυχοκοινωνικό του ιστορικό. Γι αυτό, η αντιμετώπιση αποτελεί μια εξατομικευμένη κλινική πράξη η οποία λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περίπτωσης.

Η διάγνωση και αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού αποτελεί αποκλειστικό αντικείμενο των ειδικών ψυχικής υγείας. Ψυχολόγων και Ψυχιάτρων που διαθέτουν κατάλληλη ακαδημαϊκή εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, θεραπευτική εξειδίκευση και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Το Coaching δεν είναι Ψυχοθεραπεία και ο Coach δεν ασκεί θεραπευτικό έργο.

Αντίθετα, το Coaching ως πρακτική εφαρμογή διαφοροποιείται από την Ψυχοθεραπευτική πρακτική. Ψυχοθεραπεία και Coaching είναι συγγενείς κλάδοι αλλά δεν ταυτίζονται.

Η εκπαίδευση στο Coaching δεν απαιτεί την βασική πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην Ψυχολογία ή την Ψυχιατρική. Επομένως, το πρόσωπο που παρέχει την υπηρεσία Coaching δεν έχει την ελάχιστη απαιτούμενη ακαδημαϊκή κατάρτιση άρα και τη νόμιμη άδεια, για να αναπτύσσει λόγο και δράση πάνω σε ζητήματα ψυχικής υγείας των πελατών του.

Βάσει δεοντολογίας και ηθικής, όπως αυτή ορίζεται από τους πιο γνωστούς συλλόγους του κλάδου διεθνώς (επιστημονικούς και επαγγελματικούς) σε περιπτώσεις όπου το αίτημα ενός πελάτη υπερβαίνει το πλαίσιο εφαρμογής του Coaching τότε ο Coach οφείλει να παραπέμπει σε εξειδικευμένους επαγγελματίες. Είναι μία από τις πιο διαδεδομένες συζητήσεις στο Coaching και στα προγράμματα εκπαίδευσης σε αυτό, ότι δεν δεχόμαστε προς επεξεργασία, ζητήματα ψυχικής υγείας.

Η εμφάνιση του Coaching και στην Ελλάδα, συνοδεύτηκε από την καλλιέργεια ενός λόγου ενάντια στην Ψυχολογία και την επιστήμη, αναδεικνύοντας τις υποκειμενικές κατανοήσεις του καθενός περί ανθρώπινης συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας, σε τεκμηριωμένες αλήθειες. Και είναι γεγονός, ότι τα «μυστικά επιτυχίας», οι «5 εύκολοι τρόποι για να ξεπεράσετε τους φόβους σας» και οι «φόρμουλες υπέρβασης του εαυτού» αποτελούν προϊόντα μιας πολύ καλά οργανωμένης βιομηχανίας.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 ωστόσο, υπήρξε μία τομή στην εξέλιξη του του Coaching, κι αυτή είναι η ίδρυση του ακαδημαϊκού κλάδου της Coaching Ψυχολογίας (Coaching Psychology) σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο. Πλέον, συντελείται σπουδαίο ερευνητικό έργο με βάση το οποίο οι Coaches ασκούν μια επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική που σε τίποτε δεν θυμίζει τις φόρμουλες διαχείρισης άγχους από μη εξειδικευμένους επαγγελματίες.

To coaching ως πρακτική εφαρμογή ωστόσο, δεν αποτελεί ακόμη, έναν θεσμικά προσδιορισμένο και κατοχυρωμένο επαγγελματικό κλάδο. Η επιστημονική προσέγγιση δίδει ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση, όμως ο οποιοσδήποτε μπορεί να δηλώνει Cοach είτε το κάνει σύμφωνα με την δεοντολογία είτε όχι. Οι πιστοποιήσεις που παρέχονται διεθνώς, είναι χρήσιμες για την σταδιακή οριοθέτηση του κλάδου αλλά είναι άτυπες. Δεν έχουν καμία ισχύ επί της ουσίας.

Καλούμε κάθε ενδιαφερόμενο, ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή,  εκπαιδευόμενο ή επαγγελματία Coach που αγαπά και σέβεται το Coaching, να προστατεύσει ο καθένας τον κλάδο του εμπράκτως , λειτουργώντας  ευσυνείδητα στα πλαίσια του επαγγέλματός του και οχυρώνοντας το πεδίο του αυτό με αυθεντικότητα, αξιοπιστία, δεοντολογία και επιστημονική τεκμηρίωση.

 

Αφήστε μια απάντηση