Αποχαιρετώντας τον Anthony Grant.. ένας αναστοχασμός.

Mε βαθιά λύπη και μια διάθεση για αναστοχασμό, πληροφορήθηκα τον θάνατο του Dr Anthony Grant, του σημαντικότερου από τους ακαδημαϊκούς και επαγγελματίες στο πεδίο του Coaching και της Coaching Ψυχολογίας. Στα γεννοφάσκια ενός κλάδου είναι δύσκολο, για τον πολύ κόσμο, να κατανοήσει το μέγεθος κάποιων ανθρώπων. Για τους καλά μυημένους ωστόσο, ο Anthony Grant ήταν και παραμένει μια εμβληματική φυσιογνωμία· χάραξε δρόμο και μας έδωσε τα εφόδια για να πιστέψουμε ότι μπορούμε να εργαστούμε με υψηλά πρότυπα, επιστημονικότητα και χαμηλούς τόνους. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που συμβαίνει κατά κύριο λόγο στο coaching σήμερα.

Με τον Anthony Grant δεν γνωριστήκαμε ποτέ από κοντά. Ωστόσο, είναι κάποιοι συγγραφείς με τους οποίους συνδέεσαι μέσα από το έργο τους, και το έργο του για εμένα αποτέλεσε όχι μόνο πηγή γνώσης και πυξίδα αλλά και ένα σωσίβιο στα πρώτα, δύσκολα χρόνια του coaching στην Ελλάδα.

Ο Anthony Grant είναι ο εισηγητής αυτού που ονομάζουμε evidence-based coaching  (του επιστημονικά τεκμηριωμένου coaching), δηλαδή της ιδέας ότι τα εργαλεία και οι τεχνικές μας οφείλουν να τεκμαίρονται ερευνητικά και να επιβεβαιώνονται μέσα από δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Μαζί με άλλους, ίδρυσε τον κλάδο της Coaching Ψυχολογίας αποκαθιστώντας πλήρως την σχέση του coaching με την ψυχολογική επιστήμη. Στάθηκε κριτικά απέναντι σε συλλόγους και πιστοποιήσεις χωρίς να απέχει από όλα αυτά ενώ ταυτόχρονα εργάστηκε για την ουσία της εκπαίδευσης νέων επαγγελματιών, θέτοντας με ψυχραιμία, τα πιο κρίσιμα ερωτήματα.

Ο Anthony Grant δεν ήταν απλώς ο πρώτος, τυχαίνει να ήταν ένας από τους καλύτερους και ο πιο εργατικός με αμέτρητες δημοσιεύσεις. Αφοσιώθηκε σε έναν και μόνον σκοπό: να προσφέρει στο coaching επιστημονική βάση μέσα από την σύνθεση και την ολοκλήρωση.

Γυρίζοντας σχεδόν 11 χρόνια πίσω, θυμάμαι τις πρώτες μου επικοινωνίες για το coaching στην Αθήνα. Εκείνη την περίοδο, γνώρισα αρκετούς ανθρώπους που νοιάζονταν περισσότερο για το τρόπο που θα γίνουν γνωστοί και ελάχιστα για το πώς θα κατανοήσουν πραγματικά, τι είναι το coaching και πώς λειτουργεί. Οι περισσότεροι αρκούνταν στην αποστήθιση αποφθεγμάτων που «κινητοποιούν» και ανέπτυσσαν μια πολεμική προς την Ψυχολογία. Αγνοούσαν ότι τα μοντέλα και οι τεχνικές που αποστήθιζαν αποτελούν συνθέσεις και κατασκευές θεωριών της ψυχολογικής επιστήμης. Ελάχιστοι γνώριζαν και λίγοι ακόμη γνωρίζουν την πολυπλοκότητα μιας συνεδρίας ενώ σχεδόν όλοι συμπεριφέρονταν στις πιστοποιήσεις σαν σύμβολα εξουσίας. Η πλήρης αντίφαση· από τη μία η δημιουργία μιας εικόνας επιτυχίας και από την άλλη ένα coaching που ως μέθοδος και κλάδος, έψαχνε τα βήματά του.

Σύντομα αποδέχτηκα ότι σκέφτομαι διαφορετικά. Στη δύσκολη διαχείριση της πραγματικότητας, το έργο του αποτέλεσε για εμένα διέξοδος· διαβάζοντας τα άρθρα και τα βιβλία του αποκατέστησα μέσα μου την ισορροπία μαθαίνοντας (ανακουφισμένος) ότι υπάρχει μια κοινότητα που μπορεί να δώσει απαντήσεις στις ανησυχίες μου.  Ο Anthony Grant επηρέασε καθοριστικά την απόφασή μου για παραμονή και εργασία στον κλάδο, κλείνοντας τα αυτιά μου στις Σειρήνες.

Ο θάνατός του με βάζει ξανά σε σκέψεις: αλήθεια, τι έχει αλλάξει από τότε; Πόσοι, στην Ελλάδα, έχουν μελετήσει το έργο του, πόσοι αναζήτησαν την γνώση και την κατάρτιση που δύσκολα αποκτάται μακριά από βεβαιότητες και μεγαλοστομίες; Πόσοι αναγνώρισαν την προσφορά του; Πόσοι αλήθεια, στον κλάδο μας, γνωρίζουν πώς να διαβάζουν ένα επιστημονικό άρθρο για να έχουν πρόσβαση στο έργο του; Πόσοι επιλέγουν τον Tony Grant από τον Tony Robbins; Πόσο έχει προχωρήσει ακαδημαϊκά και θεσμικά ο κλάδος;

Οι πιο καλοί και σημαντικοί coaches που θα μπορούσαν να επηρεάσουν θετικά την ροή των πραγμάτων, επιλέγουν να εργάζονται μακριά από το ευρύ κοινό διατηρώντας ένα χαμηλό προφίλ, προστατευμένοι από την υπερβολή που συχνά χαρακτηρίζει το coaching. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου, είναι κρίμα, είναι μια μεγάλη απώλεια.

Για όλους όσους αναζητούν, όχι μόνο την γνώση αλλά και μια επιβεβαίωση ότι καλώς βαδίζουν αντίθετα στο ρεύμα, τα κείμενα του Anthony Grant θα τους δώσουν τις απαντήσεις που χρειάζονται.

Τιμώντας δημόσια όσους οφείλουμε να τιμήσουμε, κύριε Καθηγητά, ευχαριστούμε πολύ από καρδιάς, για όσα έχετε προσφέρει, για την επιμονή σας να κάνετε έναν κλάδο πιο φιλόξενο για όλους μας.

Μετά τιμής,

Χαράλαμπος Πετράς

 

Φωτογραφία από: https://www.internationaltowers.com/news/positive-built-workplace-environment

 

Αφήστε μια απάντηση